Haptonomie is een benaderingswijze en een mensvisie waarin het gaat om affectief contact tussen mensen.
Hapto, in het woord haptonomie, stamt af van het griekse werkwoord haptein. Haptein betekent: aanraken, verenigen, een relatie aangaan, zich hechten en in overdrachtelijke zin: in contact treden om gezond te maken, te helen, te bevestigen.
Haptonomie bestudeert en beschrijft de ontwikkeling van het gevoelsleven en de gevoelsmatige wisselwerking binnen menselijke relaties. Zij richt zich op het menselijk welzijn, de vitaliteit en de levenszin.
In onze samenleving wordt dit voelen vaak ondergeschikt gemaakt aan het denken. In de haptonomie wordt het lichaam gezien als ‘drager’ van gevoelens en heeft bij wijze van spreken een geheugen voor gevoelservaringen. Deze ervaringen zijn in het lichaam terug te vinden.
Affectief contact
Het affectieve contact is onmisbaar in de ontwikkeling van een gezond (gevoels) leven. Aanraken is meest oorspronkelijke vorm van contact. In een samenleving die meer gericht is op rationeel zijn, prestaties leveren, functioneel zijn en met weinig aandacht voor menselijk contact, wordt het steeds minder vanzelfsprekend om aandacht te houden voor eigen gevoelens.
Door de toepassing van de haptonomische benaderingswijze kan er wederkerigheid ontstaan met de mogelijkheid zich (opnieuw) te verbinden met zichzelf en de ander.
In verbinding zijn geeft de mogelijkheid tot verwezenlijking van ontwikkeling en ontplooiing. Het contact dat aangegaan kan worden, het contact wat er voor kan zorgen dat mensen zich meer bewust worden van hun eigenheid, de innerlijke gevoelens, het vermogen om relaties aan te gaan, de mogelijkheden tot delen en bij zichzelf te blijven. Met andere woorden, de mogelijkheid om te openen en te sluiten. In contact zijn met zichzelf en de wereld rondom. Het samen-zijn en het ervaren van goed contact draagt bij aan een zinvol (samen-) leven.